Een aantal verschillende versies van dit verhaal doen de ronde. Dit verhaal waarin culturen die zogenaamd superieur zijn aan elkaar worden gerelativeerd. Een verhaal wat aanzet tot nadenken en hopelijk leidt tot een leuk gesprek, aan de keukentafel.
Ik geloof dat in de oorspronkelijke variant van het verhaal er (uiteraard zou ik bijna zeggen) een Amerikaan bij betrokken was én een Mexicaan. Echt relevant is het niet, al is het bijna wel eens verfrissend dat voor de Amerikaan dit keer geen heldenrol weg is gelegd…
Het verhaal gaat als volgt;
Lekker Moralistisch Verhaal..
Een Amerikaanse zakenman wandelt langs de kust van Mexico wanneer hij rond het middaguur tegen een Mexicaanse man aanloopt. De man zit aan een visje en zijn kinderen rennen spelend om hem heen.
“Hoe lang heb je er over gedaan om die vis te vangen”, vraagt de Amerikaan. “Oh, een paar uur of zo”, antwoordt de visserman. De zakenman, fronsend, vraagt vervolgens aan de visserman waarom hij niet langer op het water is gebleven vissen om nog meer vissen te kunnen vangen. De Mexicaan, met een glimlach op zijn gezicht, schuift zijn hoed wat op zijn achterhoofd en zegt: “Met deze vangst heb ik voor vandaag wel weer genoeg om samen met mijn vrouw en kinderen te kunnen eten”.
De Amerikaan, er weinig van begrijpend, wordt serieus en vraagt: “Maar wat doe je dan met al je vrije tijd?” .
Glimlachend antwoordt de visserman, “Ik slaap uit, speel wat met de kinderen, kijk een beetje voetbal op de tv en tussendoor neem ik siësta’s samen met mijn vrouw. Soms ga ik ’s avonds even naar het dorp om met mijn vrienden gitaar te spelen en te zingen en een biertje te drinken…”
De Amerikaanse zakenman onderbreekt het relaas van de Mexicaan en zegt: “Moet je horen, ik ben afgestudeerd in economie en ik kan je wel helpen met het maken van nog meer winst. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met wat langer door te vissen per dag. Je kan de extra gevangen vis ook nog verkopen en met dat extra geld kan je weer een grotere boot aanschaffen, waardoor je nog meer vis gaat vangen.
En voor je het weet heb je zoveel geld dat je er makkelijk nog een tweede schip bij kunt nemen, en een derde, een vierde, net zolang tot je de trotse eigenaar van een hele vissersvloot bent.”
“En dan, señor?” vraagt de Mexicaan.
“Nou, dat is het betere werk!” roept de Amerikaan enthousiast, “want als de tijd er rijp voor is, verkoop je het hele zaakje en dan ben je schatrijk.”
“Schatrijk? Zó, werkelijk? Wat zou ik daar dan allemaal wel mee kunnen doen?” vraagt de man ongelovig.
De zakenman kijkt hem een beetje meewarig aan en spreekt hem pocherig toe: “Met zoveel geld, kun je binnen de kortste keren lekker met pensioen gaan, koop je een leuk optrekje in een schilderachtig vissersplaatsje, kan je lekker uitslapen, de hele dag tv kijken, met je kleinkinderen en je vrouw samen leuke dingen doen, lekker naar de stad gaan en een biertje drinken met vrienden, beetje gitaar spelen en zingen en dansen. Geweldig toch?”
Mijn Interpretatie
Welke moraal je uit dit verhaal haalt is voor ieder voor zich. Voor mij is het een mooie uiting dat er meerdere manieren zijn om ons leven in te vullen én zin te geven. En dat het één niet ‘goed’ is en het ander niet ‘fout’. Als het voor jou maar werkt.
Een diversiteit van culturen bij elkaar biedt ons, mits we er voor open staan, meerdere perspectieven op het leven en hoe we ons leven indelen. Een diversiteit aan culturen bij elkaar brengt ook een diversiteit aan keukens. Ook niet onbelangrijk na al de bovenstaande ‘ernst’.
Artisjokken
Zojuist, de sneeuw en kou trotserend, was ik op een heerlijke exotische markt op het Afrikaanderplein in Rotterdam. Ondanks de koude waren er een paar volhouders met hun kraam op komen dagen en die kramen vormen een bron van kook-inspiratie.
Niets minder dan artisjokken vallen onder de buit.. Slechts twee, omdat ik nog moet oefenen met schoonmaken. Artisjokken zijn grote gesloten en geschubde bloemknoppen van een distel-plant. Het is een delicatesse die tot in de 18e eeuw als een teken van rijkdom werd beschouwd als je het kon nuttigen. Zoals jullie inmiddels weten, is dat nu niet meer het geval, daar ook ik ze zojuist heb aangeschaft!
Voor het schoonmaken van artisjok is het van belang dat je je goed beseft dat artisjokken snel verkleuren. Hierom is het verstandig om een kom met koud water en citroensap klaar te zetten waar je de schoongemaakte stukken direct in kunt doen. Je handen insmeren met citroensap kan ook behulpzaam zijn.
Vervolgens moeten eerst alle donkere bladeren aan de buitenkant van de artisjok worden verwijderd. Met een scherp, gebogen mes snijd je de bladeren van de artisjok, een beetje zoals een appel schillen.
Draai de artisjokken tegen het mes, dat je haaks op de bodem van de artisjok houdt. Nadat je de artisjok ingewreven hebt met citroensap, snijd je de steel af op de gewenste lengte 2 a 3 cm. Schil de steel, door het buitenste donkere vezelachtige deel af te snijden en enkel het centrale deel, het lichtgroene en zachtste deel over te laten. Snij tenslotte alle punten af en bewaar de artisjokken in water met citroensap tot je ze gebruikt.
Daarna kan je ze verder bereiden. Je kan het zachte deel in de kern, ook wel ‘hooi’ genoemd, uit de bodem van rauwe artisjokken verwijderen, maar het is makkelijker als je ze eerst kookt en dan met een lepel of mesje de haren van het vruchtvlees weg schraapt.
Meer een beeldend type? Dan kun je ook kijken naar dit filmpje.
Kook de artisjokken in ruim water met zout en flink wat citroensap of azijn en een scheutje olie in 20-30 minuten gaar, een blaadje kan er dan makkelijk worden uitgetrokken. Je kan het vaststellen door met een mesje in de onderzijde van de groente de prikken. Als je dat zonder moeite kan doen, is de artisjok gaar.
Voor het benutten van het product van het harde bovenstaande werken doe ik een verzoek op je eigen creativiteit. Op een pizza, roerbakken of rauw in een salade. Allemaal mogelijk! Laat me vooral in een comment jullie suggestie voor de toepassing van de artisjok in een lekker recept weten!
is de artisjok ook een idee voor de black box dan weten we gelijk een toepassing ermee??
Is wel een erg lekkere en leuke optie, zal het eens bij Hetty voorstellen :) Met oog op dat ze het zelf sowieso niet hoeft te bereiden vindt ze het vast prima haha.