“Accept what life offers you and try to drink from every cup. All wines should be tasted; some should only be sipped, but with others, drink the whole bottle.” – Paulo Coelho
Alweer een paar jaar geleden, ik dacht dat het in Madrid was. Na een dag lang kilometers slenteren door de hete stad, lopen door een mooi museum, wijntjes drinken op een terras en een boek lezen in een park is het moment dat je op het bed in je hotel neerploft heerlijk. Zalig. De voeten even bloot, de schoenen aan de kant en de sokken in ‘de zak met vuile was’, in de koffer. Na wat moed te hebben verzameld en genoeg te hebben genoten van deze ontspanningsmodus werk je je richting de douche, tover je een mooi jurkje uit diezelfde koffer en trek je iets minder praktische schoenen aan dan die je zojuist uit hebt gedaan. En dan is het 8 uur. Of met veel geluk al half negen. Natuurlijk kun je dan nog niet gaan eten, want dat is niet Spaans. Sterker nog, sommige restaurants zijn nog niet eens open!
Dus wij, die minder praktische schoenen toch nog maar even uitgedaan, voelden ons toch wel bijzonder ingeburgerd toen we een tikkeltje ongeduldig, met de tenen wiebelend en voor de zesde keer op de website van een restaurant gekeken, het tot half tien uit hadden weten te zingen. “Nu kunnen we wel gaan hè schat, toch?”. Bij aankomst in het restaurant was het op een enkeling na, vast ook geen échte Spanjaarden, leeg. Dus. Waar we in eerste instantie van een extern coping mechanisme gebruik maakten en ‘vonden’ dat het vast kwam doordat het geen hoog seizoen meer was viel dat niet lang erna in duigen. Rond elven kwamen hele gezinnen binnen wandelen, met kinderen van een jaar of vijf en al. Daar ga je dan.. met je Spaanse gedrag.
Welk Spaans gebruik we wel met plezier overnamen was het drinken van sangria. Verse kruidige sangria. IJskoud gedronken, in een idyllisch klein straatje naast de tapas die een avond lang geserveerd wordt. Genieten!
Met oog op de vermoedelijk laatste paar zomerse dagen dit jaar waar we nog van mogen genieten bij deze het recept!
Ingrediënten:
- 1 fles rode wijn (Tempranillo)
- Verse sinaasappelsap (ca. 300 ml voor de mix en 300 ml om ijsklontjes van te maken)
- 100 ml Grand Marnier
- 2 kaneelstokjes
- 1.5 el suiker
- Fruit naar eigen keuze, ik gebruik: Mineola, Sinaasappel, Limoen en/of Citroen
Bereidingswijze:
1. Gebruik een ruime kan waar alle ingrediënten inpassen, maar die je ook in de koelkast kwijt kunt.
2. Pers de sinaasappels uit en zeef het sap (ik weet het, niet zo goed voor de vezels en vitamines, maar wel lekkerder in de sangria).
3. Doe de sinaasappelsap samen met de fles wijn en de Grand Marnier in de kan. Voeg de suiker toe en roer het geheel. Proef het mengsel, jezelf realiserend dat er nog fruit bijkomt, en besluit of je het zoet genoeg vindt en of je het te sterk of juist niet sterk genoeg vindt.
4. Snij vervolgens het fruit in plakjes, en halveer de plakken (bij groot fruit kun je het nog kleiner snijden). Voeg dit toe aan de mix.
5. Voeg tot slot de kaneelstokjes toe en laat de sangria vervolgens minimaal 6 uur staan. Roer er af en toe doorheen.
6. Vries vervolgens sinaasappelsap in, in een ijsblokjesvorm.
7. Serveer na ca. 6 uur de sangria zo koud mogelijk. Doe 2-3 ijsklontjes in een glas en vul aan met de mix. Je kunt de ijsklontjes ook in de kan zelf doen, de mix blijft dan ook wel even koud.
Proost!
