De zweetdruppels lopen over mijn rug, terwijl ik net de douche uit stap. Een douche waarvan het water overigens zo uit de rivier gepompt wordt. Met een fietslampje wat als zaklamp dient, begeef ik me naar ons bed. Zorgvuldig inspecteer ik het bed op ongewenste (dierlijke ;)) bezoekers en stop ik de klamboe goed vast onder het matras voor ik mijn lampje uit doe. Eenmaal het licht uit overvalt de duisternis me. We zitten midden in de jungle van Suriname, richting de Braziliaanse grens, en de generator produceert slechts tot een uur of 8 stroom. Daarna zijn het de ontelbare hoeveelheid sterren en de heldere maan die ons moeten voorzien van een schijnwerper op het ware spektakel dat de Surinaamse natuur is.
Ik denk terug aan het einde van de middag waarin we in een hangmat op het balkon uitkeken over de stromende rivier. Aan de overkant zijn een aantal vrouwen de was aan het doen in het stromende water, waar een paar honderd meter verderop iemand zichzelf wast in datzelfde water. Het indrukwekkende decor wordt gevormd door eeuwenoude bomen en grote rotsen waar het water rustig (en soms ook minder rustig) langs stroomt. Een aantal kinderen die wonen op het kleine eiland waar we verblijven komen ons vergezellen. De kans is overigens groot dat dat deels te maken had met dat we de gekregen zelf gebakken koekjes nog niet op hadden gegeten, maar wat kan ons dat schelen.
Onze tijd in Suriname was voor mij de eerste keer dat ik ver weg op reis ging. Natuurlijk wist ik wel van het bestaan van verschillende culturen en levensstandaarden, maar dit was voor mij de eerste keer dat ik in de ogen keek van een kind wat intens gelukkig was met een kledinghanger. Van een vrouw die een aantal uren bezig was om van pinda’s pindakaas te maken in een uitvergrote vijzel (overigens de lekkerste ooit!). Dat ik getuige was van dat alle was met de hand werd gedaan, daar in de rivier. We gingen op in het Surinaamse leven en tempo.
Jaren heb ik het een klein beetje weggestopt. Gekoesterd, dat zeker. Als iemand mij vroeg of ik terug wilde zei ik dat ik niet durfde; bang dat een nieuwe ervaring mijn perfecte herinnering misschien wel tekort doet. Maar wat een kriebels roept het weer op nu vrienden van ons op reis gaan naar Suriname! Als onderdeel van de voorpret kookten we Surinaams.. Met dit lekkernij als nagerecht! Bojo!
Het recept komt uit het prachtige boek Terug naar mijn Roti van Ramon Beuk. De verhoudingen zijn iets aangepast.
Het recept is voor ongeveer 16-20 personen.
Ingrediënten voor de Bojo:
- 750 gram geraspte cassave (toko)
(mocht je geen cassave kunnen vinden, kun je ook zoete aardappel gebruiken) - 225 gram fijngeraspte kokosnoot
- 8 gram amandel-essence
- 8 gram vanille-essence
- 20 gram kaneel
- (200 gram rozijnen)
- 2 blikjes gecondenseerde melk
- 10 gram zout
- 200 gram gesmolten boter
- 4 stuks eieren
- 50 gram suiker
Ingrediënten voor de Karamel:
- 150 gram krenten
- 50 gram roomboter
- 75 gram suiker
- 1 dl rum
- Grof zeezout
- 1 uitgeperste limoen
- 500 gram vanilleroomijs (In het recept wordt de bojo geserveerd met karamel en roomijs, omdat de bojo echter al behoorlijk zoet is kun je het ijs ook prima vervangen voor (ongezoete) hang-op).
Bereidingswijze:
1. Verwarm de oven voor op 160 graden Celsius.
2. Meng alle ingrediënten voor de bojo (behalve de eieren en suiker) door elkaar. Klop de eiren en suiker au bain-marie op met de mixer, zorg dat je kom niet het water raakt, dan loop je het risico op een zoet omelet. Haal de kom uit het hete water en klop het mengsel op de hoogste stand luchtig tot het koud en stijf is. Meng het eimengsel door de rest van het beslag en verdeel het over je vorm (wij gebruikten een grote rechthoekige ovenschaal). Dek de bakvormen af en zet ze ca. 90 minuten in de voorverwarmde oven.
3. Als de bojo bijna klaar is (hij voelt dan redelijk stevig aan) kun je de karamel gaan maken. Pers de limoen uit. Verhit in een pan met een dikke bodem de suiker op hoog vuur tot de suiker de gewenste kleur heeft (hoe donkerder, hoe sterker de karamelsmaak, maar té donker wordt bitter!). Voeg vervolgens de boter en de rozijnen toe en meng dit door de karamel. Als je wilt dat de karamel ook als hij afkoelt vloeibaar blijft, kun je het best ook een beetje slagroom toevoegen voordat je de boter toevoegt. Let er op dat de suiker/karamel heel erg heet is en dat het temperatuur verschil groot is als je er koude room bij gooit. Roer de room direct na het toevoegen door de karamel, je kunt het van tevoren eventueel ook kort opwarmen. Voeg tot slot de rum en het limoensap toe en maak de karamel af met wat grof zeezout, naar eigen smaak.
4. Serveer de bojo samen met roomijs of hang-op en de karamel. Het is bijzonder machtig, dus ben bescheiden met de porties!
Eet Smakelijk!
Alhoewel dit absoluut geen bojo is, is het wel een leuke variatie welke ik zelf wellicht ook ga uitproberen. Ziet er lekker uit!
Haha, een vriendin van mij was naar Suriname op reis dus, en die dacht daar ook.. goh, dat ziet er toch heel anders uit :) Ze heeft hem daar vervolgens gekocht & geproefd, maar vond onze variant veel lekkerder. Dus geen echte bojo, maar de smaak lijdt daar gelukkig niet onder ;)