Nieuw Zeeland – “Wat stoer!”, of “wat spannend” is wat mensen regelmatig zeggen voor we op reis gaan. Een niet gering aantal zegt vaak ook er ‘zelf niet aan te moeten denken’. Te veel onverwachte dingen, te onvoorspelbaar, te spannend. Ik haal dan vaak mijn schouders op.. de ervaring leert (tot nu toe) dat het eten op een Aziatische markt globaal gezien als ‘meest spannend’ beschouwd kan worden. Misschien dat het nog iets spannender wordt straks in China, waar we niet weten of we rat of kip bestellen.. maar hé, ook dat weten bijna 1.5 miljard Chinezen te overleven, dus dat komt vast ook goed!

Tropische Cycloon

Maar goed, het ‘gebrek aan spanning’ leek geheel gecompenseerd te worden toen we vanuit alle kanten werden gewaarschuwd dat er een heuse cycloon over zou komen. Precies over onze camper. Ons eigen ‘gebakkie’. ‘Ergste storm in 50 jaar’, ‘250 mm regen per 24 uur i.p.v. 600 mm per jaar’, dat soort taal. Toch wel een beetje gespannen gingen we de nacht in, daar in de Malborough regio. Zouden we weg drijven vannacht? Omwaaien misschien? Zouden we droge voeten houden? Onze Nieuw Zeelandse buurman op de camping die zijn caravan voor de zekerheid maar vast maakte aan zijn auto en dientengevolge de volledige weg blokkeerde stelde niet al te veel gerust. De inmiddels al fors overstroomde rivier (en deel van de camping) ook niet trouwens.

Wel, niets van dat alles bleek het geval. Onze op het oog mogelijk niet geheel solide bolide, bleek prima in staat een tropische cycloon te trotseren! Op wat kleine lekkages na, hielden we het zelfs helemaal droog binnen! Om veel meer kun je niet vragen in een 10 jaar oude camper met bijna 300.000 km op de teller, toch? Wellicht had het ook iets te maken met dat de ergste storm al voorbij was, toen cycloon Cook ons bereikte, maar hé.. desondanks ode aan de camper!

Martinborough

Inmiddels zitten we (droog) in Martinborough, iets ten noord-oosten van Wellington. Één van de vele wijngebieden die Nieuw-Zeeland rijk is. Omdat een complete beschrijving van het meegemaakte tot dusver onbegonnen werk is en ik alle online tijd hier graag zoveel als mogelijk beperk, zal ik vooral een foto impressie geven van onze prachtige tocht tot nu toe.

(De foto’s staan er in een kleiner formaat op omdat het anders (helaas) te lang duurt om de pagina te laden..)

Onze tocht begonnen we in Auckland, waar we na een paar dagen de stad te hebben verkend vlogen naar Christchurch. We werden daar vooral onthaald met veel regen en een té fijn bed in ons airbnb. Dag erna de camper ophalen.. Niet geheel onbevreesd overigens, na alle reviews over in brand vliegende motoren en op cruciale momenten in gebreken blijvende remmen die opkwamen toen we het adres opzochten. Maar goed, camper opgepikt. Iets nieuwe model geregeld voor de gemoedsrust (juist. nieuwer model met 300.000 km op de teller), de remmen én lichten bleken te werken.. dus vol goede zin op pad richting Lake Tekapo en Lake Pukaki (Mount Cook ligt aan het meer, in het noorden) waar we prachtige wandelingen hebben gemaakt, wild hebben geplast en ‘s nachts de melkweg hebben bewonderd.

Mount Cook – Lake Pukaki

Op weg naar Mount Cook

Op weg naar Mount Cook

Op weg naar Mount Cook

Tasman Gletsjer (meer)

Zonsondergang Lake Pukaki

Vervolgens hervatte we onze weg richting het Zuiden, naar Wanaka, van waaruit je eveneens mooie trekkingen kunt doen in o.a. het Mount Aspiring National Park. Tevens een prachtige wijngaard hier, Rippon Vinyard. Tof om te horen hoe ze bio-dynamisch verbouwen en ondernemen, de locatie is adembenemend aan ‘lake wanaka’ en de wijn ook nog eens erg goed! Hieronder een kleine impressie van dit eveneens mooie gebied. 

Mount Aspiring NP

Mount Aspiring NP

Mount Aspiring NP

Nog wat verder afgezakt naar het zuiden zijn we vanuit Te Anau richting Milford Sound gereden. Ergens halverwege deze route kun je verschillende tracks lopen, waaronder de Key Summit (eerst loop je een deel van de Routeburn Track). Prachtig Alpine landschap, meren op hoogte en bebost gebied. Waar het zo’n 200 dagen per jaar hier flink regent en het een eveneens groot deel van het jaar bewolkt is, troffen wij Milford Sound met een blauwe lucht! Wat een cadeautje :)

Key Summit Trekking (Milford Sound)

Key Summit Trekking (Milford Sound)

Key Summit Trekking (Milford Sound)

Milford Sound

Milford Sound

Milford Sound

Vanuit het Zuiden weer terug naar boven, naar Wanaka. Toch wel een hoogtepunt van de trip in Nieuw Zeeland was dat we mijn broertje en zijn vriendin zouden gaan zien, die ook voor een paar maanden op pad zijn! Hoe tof om elkaar aan de andere kant van de wereld te zien? We hebben heerlijk bijgekletst, bij geknuffeld, wat wijngaarden bezocht en uiteraard de gekochte wijn genuttigd!

Central Otago (Felton Rd, Bannuckburn)

Na deze fijne dagen deed het wel een beetje zeer om elkaar alweer gedag te moeten zeggen, maar zij op weg richting Milford Sound en wij gingen op pad richting de Haast Pass, de weg langs de westkust van het zuidereiland. Op richting de gletsjers, die overigens door alle gruis en het zand wat er op ligt een beetje tegenvielen van dichtbij. Wel bizar te realiseren hoe hard ze slinken.. Franz Jozef neemt 4 meter per dag af! En van een afstand waren ze overigens absoluut wel indrukwekkend!

Haast Pass

Fox Gletsjer

Peter’s Pool (bij Franz Jozef Gletsjer)

Voor nu houden we het maar even hierbij :) De foto’s van de rest van de trip op het zuider-eiland en het noorder eiland volgen een volgende keer! Veel liefs vanuit Nieuw Zeeland. 

Ps. Ga je zelf rond reizen in Nieuw Zeeland? Laat gerust een berichtje achter als je iets meer wilt weten!

Tweet