Er moet me even iets van het hart, ik hoop dat jullie het me vergeven. Mocht het je zijn ontgaan: het regende vandaag, nogal. Na een dag sporten en Assepoester uithangen in huis wilde ik nog even wat boodschappen halen, comfortabel droog met de auto. Omdat ik zeer regelmatig mezelf verontwaardig over mensen die niet stoppen met de auto wanneer een fietser (lees: ik) in de stromende regen staat te wachten op een oneindige rij passerende auto’s, neem ik mijzelf altijd voor dat anders te doen. Ook goed voor mijn karma en zo, al merk ik daar vooralsnog weinig van als ik zelf in de regen fiets (soms komt het goede terug in een andere gedaante Elize.. foei).
Maar goed, dat was niet wat mij van het hart moest. Zojuist liet ik een mevrouw oversteken op een locatie die ik volgens de Nederlandse verkeersregels niet verplicht ben. Ik wist echter niet wat ik meemaakte toen de meneer achter mij middels getoeter en wilde hand- en mondgebaren duidelijk probeerde te maken (denk ik) dat hij zich minder druk maakte om zijn karma, en vooral weinig begreep van mijn vriendelijke gebaar (en nee, ik remde niet op het laatste moment). Oprecht vraag ik me dan af of hij zo reageert omdat ik nu de oorzaak ben van het feit dat hij de bevalling van zijn vrouw mist of dat er door die 15 seconden vertraging iets anders drastisch misloopt in zijn leven. Of zou hij voor heel even vergeten zijn om deze ‘ernstige stress opwekkende situatie’ in het juiste perspectief van ‘echte zorgen’ te plaatsen?
Ik denk dan even terug naar onze tijd in Suriname, waar je geregeld met gemak 1.5 uur moest wachten voor er een bus voorbij kwam en je moest hopen dat die dan niet al vol was. Gekscherend zeg ik wel eens dat de eetgewoontes en leefstijl vaak niet al te gezond zijn daar, maar aan stress gaan er maar weinig mensen dood.
No Spang, meneer in de auto achter me. Denk om je bloeddruk. En om je Karma!
Trek gekregen na mijn moralistisch geneuzel?
Neem een kijkje bij de Recepten.
