Direct naar het recept
Onlangs las ik een artikel over het onnodig ‘sorry’ zeggen wat velen van ons doen. Zo ook zeker ik. Zo’n situatie in de supermarkt dat ik even sta te kijken naar welke groentes ik meeneem en iemand me bijna omver loopt en ik voor ik het besef er een ‘sorry’ uit heb gegooid. Mijn broertje wees mij er eens terecht op dat wanneer ik onnodig ‘sorry’ blijf zeggen (bijvoorbeeld als ik weer eens aan bal kansloos sla met tennis) hij mijn ‘sorry’ niet meer serieus gaat nemen of op waarde kan schatten. Zo’n situatie had ik vanmiddag, iets meer assertiviteit was op zijn plek geweest…
Een glimlach kon ik dan ook niet onderdrukken vanmiddag toen ik bij de visafdeling op de Makro stond. Een stukje tonijn had ik in mijn hoofd, lekker met groene puntasperges. De beste man vroeg mij of hij mij kon helpen, waarop ik bevestigend antwoordde. Een stukje tonijn van 150 gram ongeveer.. was mijn verzoek. De beste man snijdt een bijzonder fraai stukje van de prachtige tonijn af en legt het op de weegschaal.. 350 gram. Nou heb ik absoluut geen probleem met twee keer een maaltijd met verse tonijn nuttigen, maar vervolgens reken je een prijs af alsof je goud in handen hebt. Maar goed.. ‘hand over mijn hart’. De beste man lachte ook zo vriendelijk…
Nu moet gezegd, het was gelukkig ontzettend smaakvol! Ogen dicht en ik zit op een terras in Barcelona op een verstopt plein, zo één die je zelfs zelf niet kunt vinden terwijl je de dag ervoor er hebt gezeten. In de zon. Aan de rosé. En de tonijn.
Van de week was een vriendin hier.. zo één die zichzelf bestempeld als kooktalent op van het niveau ‘dadels vullen met MonChou’. Zij had in een enthousiaste bui voorgesteld in een vriendengroep om met Oud en Nieuw voor elkaar te koken.. juist, voor een man of 18. Leuk idee, dacht ze. Maar nu nog een recept. Hierop stelde ik de wildsoep met paddenstoelen en croute voor.. dus ik begon uit te leggen.. heel simpel.. sjalotje.. teentje knoflook.. waarop ze me onderbrak en zei: “sjalotje, wat is dat?”. Toen werd me duidelijk dat een recept wat ik wellicht als eenvoudig beschouw dat voor een ander nog een hele klus is als je op moet zoeken op Wikipedia wat een ‘sjalot’ is. Vandaag dit recept. Simpel. Weinig ingrediënten. Een recept is het eigenlijk niet eens te noemen. Maar o-zo-smaakvol!
Het recept: Tonijn met groene asperges en soyasaus
Men neme een stuk tonijn (als het aan de visboer ligt bij voorkeur een stuk van 350 gram, ik heb hem zelf maar door midden gesneden..).. smeer de tonijn in met olijfolie en laat het daar even in liggen. Ondertussen zet je een grilpan als je die hebt, anders een gewone koekenpan, op het vuur. De pan moet heet zijn, het ‘vet’ om te bakken is de olie waar je de tonijn inlegt. Vervolgens bak je de tonijn afhankelijk van de dikte 30-60 secondes, draai je hem een kwart (krijg je zo’n mooi ruitje), en na wederom 30-60 seconden draai je de tonijn om en herhaal je dezelfde activiteit. Als je het hebt gebakken laat je het net als vlees even rusten in aluminiumfolie. Ondertussen doe je wat van de olijfolie waar de tonijn in heeft gemarineerd in een pan en daar bak je de groene aspergepunten kort in aan. Let wel; dit zijn dus niet de groene asperges.. maar slechts de dunnen puntjes ervan, die kun je ook gewoon zo kopen. Klein beetje peper en zout erover en kort (minuut of 2-3) bakken. Klaar is Kees! De groentes leg je op een bord, de tonijn snij je in plakjes en leg je ook op het bord. Vervolgens zet je er een klein bakje bij met light soya saus (die is iets minder zwaar, minder zout en daarmee meer geschikt voor vis). Hier lepel je naar eigens smaak wat van over de vis.
Ingrediënten:
- Tonijn
- Groene puntasperges
- Olijfolie
- Peper en Zout
- Soyasaus (light)
