Een week geleden fietste ik na een etentje naar huis toen een jongen van een jaar of 30 vanaf de kant van de weg vroeg of hij wat mocht vragen. Zowel de persoon waar ik mee was als ikzelf stopte en lieten hem zijn vraag stellen. Hij bleek verdwaald. Een vriendelijke jongen, werkend op een schip ergens in de buurt, had het idee opgevat even ‘de stad’ in te gaan. Door een taxi- chauffeur was hij op een willekeurig punt afgezet met de boodschap dat hij wél mocht betalen maar eveneens dat het inderdaad klopte dat hij niet op de juiste plek was afgezet. De chauffeur wist het ook niet. De beste jongen kwam uit Kaapverdië, sprak redelijk goed Nederlands al was hij er zelf wat onzeker over, en hij vertelde ons nadat we hem een lift achterop de fiets aan hadden geboden dat meerdere mensen simpelweg waren doorgefietst. Hadden gedaan alsof hij niets vroeg, alsof hij er niet stond.
Noem mij naïef, prima, maar ik vind het pijnlijk dat zoiets gebeurt. Een sympathieke jongen, de weg kwijt geraakt, heeft een heel bescheiden vraag; namelijk welke kant hij op moet lopen om bij zijn slaapplek te komen. Midden in een woonwijk, niks afgelegen plek, niks geen ander verkeer of geen straatlantaarns. En blijkbaar is dat voor mensen alarmerend. Is het een prikkel tot alertheid en voorzichtigheid.
Het herinnerde mij aan het prachtige filmpje van ‘Life Vest Inside’ . Dat de wereld mooier is als we geven áán elkaar en zorgen vóór elkaar. Bij een sfeervolle (en lekkere) wijnproeverij in Rome vertelde de zeer gepassioneerde sommelier het mooi; Probeer de wijn met ‘een open mind’ te benaderen en te waarderen. Niet direct af te wijzen omdat het je niet bekend is en de wijn daardoor wellicht niet direct comfortabel proeft. Maar probeer, ontdek, ervaar en sta open voor die nieuwe ervaring. Niet alleen wijn, maar ook het leven wordt mooier als je er open in staat. Dus niet oordelen of reageren op basis van angst, maar op basis van vertrouwen.
Inderdaad. Dit stukje heeft helemaal niets met koken te maken en ik plak er ook geen recept voor de vorm achteraan. Deze blog gaat over eten, koken én liefde. Liefde dus.
De lift op de fiets bleek overigens geheel de verkeerde richting uit te zijn geweest. Uiteindelijk de auto toch maar gepakt en hem naar de plek gebracht waar hij naar toe wilde, zijn slaapplek. Buiten een goed gevoel ook nog een garantie altijd van harte welkom te zijn in een specifiek deel van Kaapverdië. Het stond niet direct bovenaan de To-Travel lijst maar je kunt het nooit weten…
De foto is van Dominik Kramer
